Halverwege Australië

Hey volgers!

Niet schrikken! Na een kleine radiostilte van 2 weken is hier dan uiteindelijk het 4e reisverslag.

In deze twee weken hebben we niet stilgezeten, en bovendien is het inmiddels 2017. Hierbij nog een gelukkig nieuwjaar gewenst aan allen die we dit nog niet gewenst hadden!

Enfin, laten we beginnen waar we geëindigd waren: Magnetic Island. Op dit mooie eiland hebben we zoals gezegd de kerstdagen door gebracht. Toen we op het eiland aankwamen, dachten we meteen alweer de fout te zijn ingegaan toen alle backpackers uitstapten bij het hostel waar wij niet onze verblijf geboekt hadden. Achteraf bleek dit gelukkig wel mee te vallen en hebben we niks te klagen gehad. Op het eiland is op het eerste oog niet veel te beleven, maar schijn bedriegt. We hebben hier onder andere 2 hikes gedaan, waarbij we de ene keer wilde rock wallabies tegen kwamen, en de andere keer koala's in de bomen zagen. Daarnaast hebben we op tweede kerstdag het eiland verkend per scooter, wat erg vermakelijk was.

Om terug te komen op het hostel waar we dachten dat we hadden moeten zijn, dit bleek niet zo spectaculair te zijn. Hier zouden namelijk de feesten tijdens kerst moeten zijn. Nou, we hebben ons best gedaan, maar de laatste keer dat we zo'n rustige kerstnacht hebben meegemaakt, zaten we waarschijnlijk nog in de luiers. Ach, verder hoeven jullie geen medelijden te hebben, want zoals jullie van ons gewend zijn, hebben we er zelf iets van gemaakt.

Tot zover Magnetic Island, wat, tegen verwachting in, toch echt best wel gaaf bleek te zijn met al de wildlife, mooie stranden en natuur. Over wildlife gesproken, dat heeft Luc nog even in levende lijve ondervonden. Zoals jullie namelijk nu waarschijnlijk wel weten, zijn we hier twee soorten levensgevaarlijke kwallen in het water, waardoor het ten zeerste aanbevolen wordt om tussen de zogenoemde "stinger nets" te zwemmen om te voorkomen dat kwallen je kunnen steken. Nou, u raadt het al. Luc is dus gestoken door een kwal. Gelukkig bleek al snel dat het hier niet om een gevaarlijke variant ging, en een paar liter azijn bleek voldoende om Luc van zijn pijn te verlossen.

Op naar Airlie Beach. De stad waar we het nieuwe jaar zouden inluiden. Maar voordat dat zover was, gingen we eerst drie dagen op een boot zeilen rondom de Whitsundays eilanden. Tot het moment waarop we de boot opstapten, genoten we nog van het feit dat we in principe een "geheime taal" spraken aangezien we nog amper Nederlanders hadden gezien en zo konden we dus ongegeneerd midden tussen alle mensen privé gesprekken voeren. Dat was vanaf dat moment (voorlopig) gebeurd, aangezien de helft van de mensen aan boord, inclusief crew, Nederlanders bleken te zijn. Echter hoefden we niet lang te treuren, toen bleek dat we een hele gave groep mensen aan boord hadden.

In deze drie dagen hebben we meerdere malen gesnorkeld in het Great Barrier Reef, van het weer genoten tijdens het zeilen, ontzettend veel gave mensen ontmoet, 's avonds o.a. haaien, dolfijnen en schildpadden achter onze boot gespot, maar het hoogtepunt was toch wel White Heaven Beach. Dit is een van de mooiste stranden, zo niet het mooiste, van Australië.

Mocht u nu denken dat Luc zijn ongeluksdag al gehad had toen hij werd gestoken door een kwal, dan heeft u het (helaas) mis. Ondanks dat het bezoek aan White Heaven Beach waarschijnlijk het hoogtepunt van de trip was, stond het geluk wederom niet aan Luc's zijde. Voor de details verwijs ik u door naar hem. Alleen om paniek te voorkomen vermeld ik dat het hier niet om fysieke problemen ging, maar puur om een geval van domme pech gecombineerd met slechte timing. Hoe dan ook, het was super gaaf om zulk wit zand en zulk blauw water te zien, toch Luc? En toen we later zelf op het strand kwamen, zagen we daar ook nog eens een sting ray en meerdere lemon sharks (haaien ja). En voor de fans van Pirates of the Carribean, de nieuwste film is daar een paar maanden geleden opgenomen. Wie weet ooit goed voor een Triviant vraag.

Daarmee ronden we de zeiltrip af, en was het inmiddels 30 december 2016. Een dag om slaap in te halen, en ons voor te bereiden op oud en nieuw. Zoals gezegd hadden we op de boot een aantal nieuwe vrienden gemaakt en gelukkig bleven deze ook allemaal in Airlie Beach voor oud en nieuw. Deze dag hebben we dan ook met hun en vele andere doorgebracht bij de lagoon van Airlie Beach, waar we de hele dag gezwommen en gechilled hebben. 's Avonds hebben we een grote barbecue gehouden en uiteindelijk met z'n allen de laatste seconden van 2016 afgeteld en het nieuwe jaar verwelkomt met vuurwerk op het strand. Het daaropvolgende nieuwjaarsfeest viel enigszins tegen, maar dat mocht de pret van al het voorgaande zeker niet drukken.

Vervolgens hebben we nog 2 dagen doorgebracht in Airlie Beach, wat voornamelijk neer kwam op chillen bij de lagoon, nog meer chillen bij de lagoon en nog meer.. u begrijpt het. Op naar Agnes Water.

Daarmee zijn we aanbeland bij het plaatsje vanwaar ik dit verhaal aan het schrijven ben.
We hebben hier nu 2 dagen doorgebracht, waarin we 2 zeer leuke activiteiten hebben gedaan. Gister hebben we namelijk de zogenaamde "Sunset Tour" gedaan. Ondanks dat de daadwerkelijke zonsondergang een beetje tegenviel aangezien het zo bewolkt was dat er niks te zien viel, was deze tour om 2 redenen al meer dan geslaagd. Allereerst gingen we namelijk naar een kangoeroe opvang, waar we de kangoeroes konden voeren en aaien. Daarna zijn we naar een soort beschermd bos gegaan. Klinkt saai, was het allerminst. Toen we het bos inliepen, leek het net alsof we de filmset van de film Avatar opliepen. Zeer indrukwekkend. Daarnaast ook nog een aantal wilde kangoeroes gespot, 's avonds tweede geworden met beer pong, dus al met al een geslaagde dag.

Daarmee komen we aan bij vandaag, en de tweede gave activiteit, namelijk surfen. Ongeveer 3 uur lang hebben we vandaag onze surf talent getest, en het blijkt dat we het aardig kunnen. Beide hebben we een aantal goede golven kunnen surfen, en dit gaan we dan ook zeker nog vaker doen naarmate we verder reizen.

Verder is alles nu gepland voor de laatste drie weken in Australië. In deze weken gaan we nog veel doen, dus we vervelen ons voorlopig zeker nog niet. Morgenochtend om half 7 's ochtends gaan we hier al weer vandaan, en onze volgende stop is Hervey Bay. Vanaf hier gaan we opnieuw een driedaagse trip maken. Deze keer naar het grootste zandeiland ter wereld, Fraser Island. Dit schijnt minimaal zo gaaf en indrukwekkend te zijn als de Whitsundays eilanden, dus dat beloofd veel goeds voor de komende dagen.

Aangezien is gebleken dat er (helaas) waarschijnlijk geen wekelijkse update in zit, doe ik geen belofte over het eerstvolgende reisverslag. Echter verzeker ik u er wel van dat u weer van ons hoort en dat wij blijven genieten van deze geweldige tijd.

Cheers!